-
1 Tereus
Tēreus, ĕi or ĕos, m., = Têreus.I.A king of Thrace, husband of Procne, the sister of Philomela, whom he violated, Hyg. Fab. 45; Ov. F. 2, 629; id. M. 6, 497, 6. 615; 6, 635; Mart. 14, 75, 1.—Hence, Tērĕĭdes, ae, m., the offspring of Tereus, i. e. his son Itys, Ov. Ib. 436.—II.The name of a tragedy by Attius, Cic. Att. 16, 2, 3; 16, 5, 1. -
2 vīscera
vīscera um, n [cf. viscum], the inner parts of the body, internal organs, inwards, viscera, entrails: de putri viscere nascuntur apes, O.: in visceribus (tela) haerebunt: penetrant ad viscera morbi, O.— The flesh: cum (tincta tunica) inhaesisset visceribus: quantum scelus est, in viscera viscera condi! O.: taurorum, V.— The fruit of the womb, offspring, child: (Tereus) in suam sua viscera congerit alvum, O.: eripite viscera mea ex vinculis, Cu.; cf. Neu patriae validas in viscera vertite virīs, i. e. her own sons, V.— Fig., the interior, inmost part, heart, centre, bowels, vitals, life: itum est in viscera terrae, O.: montis (Aetna), V.: in venis atque in visceribus rei p.: de visceribus tuis satis facturus quibus debes: magnarum domuum, i. e. the favorite, Iu. -
3 viscera
1.viscus, ĕris, and more freq. in the plur.: viscĕra, um, n. [prop. the soft parts; cf.: viscum, viscidus], the inner parts of the animal body, the internal organs, the inwards, viscera (the nobler parts, the heart, lungs, liver, as well as the ignobler, the stomach, entrails, etc.; cf.: ilia, intestina, exta).(α).Sing.: mortui praecordia et viscus omne, Cels. praef. med.; Lucr. 1, 837; 3, 719; Tib. 1, 3, 76; Ov. M. 6, 290; 15, 365; Luc. 3, 658; Quint. Decl. 1, 14; Nemes. Cyn. 139.—(β).Plur. (only so in class. prose), Cels. 4, 11; 7, 9, 2; Lucr. 2, 669; 3, 249; 3, 375 al.; Ov. M. 7, 601; 8, 846; 12, 390; 15, 314; id. F. 4, 205 al.—Of the uterus, Quint. 10, 3, 4; Dig. 48, 8, 8.—Of the testicles, Petr. 119; Plin. 20, 13, 51, § 142.—B.Transf.1.The flesh, as lying under the skin:2.cum Herculi Dejanira sanguine Centauri tinctam tunicam induisset, inhaesissetque ea visceribus,
Cic. Tusc. 2, 8, 20: ut multus e visceribus sanguis exeat, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 14, 34:heu quantum scelus est, in viscera viscera condi!
Ov. M. 15, 88:boum,
Cic. N. D. 2, 63, 159:taurorum,
Verg. A. 6, 253; 8, 180.—The fruit of the womb, offspring, child ( poet. and in post-Aug. prose):II.(Tereus) in suam sua viscera congerit alvum,
Ov. M. 6, 651; 8, 478; 10, 465; id. H. 11, 118; cf. Curt. 4, 14, 22:viscera sua flammis inicere,
i. e. one's own writings, Quint. 6, praef. § 3 Spald.—Trop., like our bowels, for the interior, inward or inmost part:2.itum est in viscera terrae,
Ov. M. 1, 138:montis (Aetnae),
Verg. A. 3, 575:in medullis populi Romani ac visceribus haerebant,
Cic. Phil. 1, 15, 36:in venis atque in visceribus rei publicae,
id. Cat. 1, 13, 31; cf. id. Tusc. 4, 11, 24:haec in dicendo non extrinsecus alicunde quaerenda, sed ex ipsis visceribus causae sumenda sunt,
id. de Or. 2, 78, 318: quae (enkeleusmata) mihi in visceribus haerent, id. Att. 6, 1, 8:neu patriae validas in viscera vertite vires,
i. e. her own citizens, Verg. A. 6, 833:de visceribus tuis,
i. e. from your means, property, Cic. Q. Fr. 1, 3, 7; so,aerarii,
id. Dom. 47 fin.: magnarum domuum, the heart, i. e. the favorite, Juv. 3, 72.viscus, i, v. viscum init. -
4 viscus
1.viscus, ĕris, and more freq. in the plur.: viscĕra, um, n. [prop. the soft parts; cf.: viscum, viscidus], the inner parts of the animal body, the internal organs, the inwards, viscera (the nobler parts, the heart, lungs, liver, as well as the ignobler, the stomach, entrails, etc.; cf.: ilia, intestina, exta).(α).Sing.: mortui praecordia et viscus omne, Cels. praef. med.; Lucr. 1, 837; 3, 719; Tib. 1, 3, 76; Ov. M. 6, 290; 15, 365; Luc. 3, 658; Quint. Decl. 1, 14; Nemes. Cyn. 139.—(β).Plur. (only so in class. prose), Cels. 4, 11; 7, 9, 2; Lucr. 2, 669; 3, 249; 3, 375 al.; Ov. M. 7, 601; 8, 846; 12, 390; 15, 314; id. F. 4, 205 al.—Of the uterus, Quint. 10, 3, 4; Dig. 48, 8, 8.—Of the testicles, Petr. 119; Plin. 20, 13, 51, § 142.—B.Transf.1.The flesh, as lying under the skin:2.cum Herculi Dejanira sanguine Centauri tinctam tunicam induisset, inhaesissetque ea visceribus,
Cic. Tusc. 2, 8, 20: ut multus e visceribus sanguis exeat, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 14, 34:heu quantum scelus est, in viscera viscera condi!
Ov. M. 15, 88:boum,
Cic. N. D. 2, 63, 159:taurorum,
Verg. A. 6, 253; 8, 180.—The fruit of the womb, offspring, child ( poet. and in post-Aug. prose):II.(Tereus) in suam sua viscera congerit alvum,
Ov. M. 6, 651; 8, 478; 10, 465; id. H. 11, 118; cf. Curt. 4, 14, 22:viscera sua flammis inicere,
i. e. one's own writings, Quint. 6, praef. § 3 Spald.—Trop., like our bowels, for the interior, inward or inmost part:2.itum est in viscera terrae,
Ov. M. 1, 138:montis (Aetnae),
Verg. A. 3, 575:in medullis populi Romani ac visceribus haerebant,
Cic. Phil. 1, 15, 36:in venis atque in visceribus rei publicae,
id. Cat. 1, 13, 31; cf. id. Tusc. 4, 11, 24:haec in dicendo non extrinsecus alicunde quaerenda, sed ex ipsis visceribus causae sumenda sunt,
id. de Or. 2, 78, 318: quae (enkeleusmata) mihi in visceribus haerent, id. Att. 6, 1, 8:neu patriae validas in viscera vertite vires,
i. e. her own citizens, Verg. A. 6, 833:de visceribus tuis,
i. e. from your means, property, Cic. Q. Fr. 1, 3, 7; so,aerarii,
id. Dom. 47 fin.: magnarum domuum, the heart, i. e. the favorite, Juv. 3, 72.viscus, i, v. viscum init.
См. также в других словарях:
Shapeshifting — For other uses, see Shapeshifting (disambiguation). Shapeshifting is a common theme in mythology, folklore, and fairy tales. It is also found in epic poems, science fiction literature, fantasy literature, children s literature, Shakespearean… … Wikipedia
Ares — This article is about the ancient Greek god. For other uses, see Ares (disambiguation). Ares … Wikipedia
Cannibalism — For non human cannibalism, see Cannibalism (zoology). For other uses, see Cannibal (disambiguation). Cannibalism, Brazil. Engraving by Theodor de Bry for Hans Staden s account of his 1557 captivity … Wikipedia